هفته ای که گذشت

هفته سخت و پراسترسی بود. ولی نتیجه مثبت بود.

ما بالاخره خونه رو خریدیم.

البته همچنان وام رو نتونستیم بگیریم. مبلغ وام رو گذاشتیم برای چک بعدی.

ایشالا که تا اون موقع درست میشه و به مشکل بر نمیخوریم.

در راستای خرید خونه از یه استراتژی ویژه استفاده کردم.

پدر و مادرش که برای تاسوعا و عاشورا تشریف فرما شده بودن رو خفت کردم و نگهشون داشتم که چی بشه؟

که با هم بریم دنبال خونه. چون آقا اصلا تو خرید خونه هیچ قدمی بر نمیداشت و به نظر میرسید هیچ عجله ای هم نداره.

درنتیجه من همت کردم و چند روز با پدر و مادرش دربدر این بنگاه و اون بنگاه بودیم.

فقط هم تو همون منطقه ای که مورد نظر خودم بود میگشتیم. چون دوست داشتم تو اون منطقه زندگی کنم.

خب خیلی کار سختی بود. جالب بود که اکثرا خونه هایی که با پولمون میتونستیم تو اون منطقه بخریم یا طبقه 4-5 بودن یا پشت به نما بودن که من دوست نداشتم.

فقط یه خونه ای بود که مورد پسندمون شد. هم طبقه اول بود. هم 9 واحد. هم منطقه خوب. هم آپارتمان صفر. هم رو به نما. هم کوچه شیک و بن بست که مورد علاقه منه. هم متراژ خونه که 103 متر بود بنظرم اوکی اومد.

البته ایرادهایی هم داشت مثلا آشپزخونه جوری طراحی شده که پنجره نداره. و خونه شرقی - غربیه.

من خونه های شمالی - جنوبی رو ترجیح میدم. ولی نورگیری خوبی داره.

به هر حال همسر رو هم راضی کردم و بعد از کلی بالا و پایین رفتن و کش و قوس اومدن و سینوس کسینوسی شدن بالاخره رضایت دادن که خونه روبخریم.

اون شبی که میخواستیم معامله کنیم قلبم داشت می یود تو دهنم. یه چک 100 تومنی رو برای فردا صبحش داده بودیم که خیلی نگران پاس نشدنش بودم که خدارو شکر پاس شد. حالا یه چک دیگه داریم که پاس شدنش بستگی به جور شدن وام داره.

اگه وام جور بشه اون چک هم پاس میشه و تموم میشه.

حالا داستانی که هست اینه که من همیشه برام مهم بود جایی خونه بخریم که مشکل پارازیت نداشته باشیم.

چون اینجایی که الان نشستیم اصلا مشکل پارازیت نداریم.

بعد از اینکه خونه رو خریدیم. یهو به ذهنم رسید که راستی اونجا شرایط چطوره.

راستش چون یکی از اداره های دولتی نزدیک کوچه مون هست احتمال امواج فرستادن زیاد بود.

از یکی از همکارام که اون نزدیکی خونه فامیلشون هست وضعیت رو پرسیدم.

گفت راستش آره پارازیت داره بماند بعضی وقتها انقدر امواج میفرستن حتی اینترنت هم مشکل داریم.

یهو خیلی ناراحت شدم با همسرم رفتیم کنار خونمون (چون هنوز کلیدشو بهمون ندادن نمیتونیم توی خونه بریم)

اینترنت همراه اول رو چک کردیم. علامت 4G پدیدار شد ولی اصلا کانکت نشد.

خیلی اعصابم خراب شد اگه قرار باشه نه ماهواره داشته باشیم نه اینترنت اصلا نمیتونیم زندگی کنیم.

یهو اشکام سرازیر شد که همسر گفت نگران اینترنت نباش قضیه با وای فای حل میشه اگرم نشد با رایتل حل میشه.

ماهواره هم راه حل داره. خیلی کارها میشه کرد برای اینکه جلوی پارازیت رو بگیرن.

تنها دلیلی که الان ناراحتم بابت این قضایا هست وگرنه خود خونه و منطقه شو خیلی دوست دارم.

و همچنین از اونجایی که خونه صفر هست باید کابینت بذاریم. کمدها رو طبقه بندی کنیم. توری پنجره ها رو بزنیم. دزدگیر برای پنجره ها بزنیم.پرده سفارش بدیم. اسپیلت بخریم. سینک و شیر آلات رو هم باید بخریم.

یعنی هزینه زیاد داره و از اونجایی که الان همه موجودی و نقدینگیمون رفت باید یکمی به خودمون وقت بدیم تا بتونیم اینکارارو انجام بدیم.

برخلاف همیشه که نگران سلامتی همسر نمیشدم الان بسیار نگرانم. چون برای پاس کردن چک به حضور آقا نیازمندم. و همچنین بنده ضامن اول وامش هستم پس همسر باید صحیح و سلامت باشن تا خودشون قسطاشونو پرداخت کنن و پول چک رو جور کنن.

اینججوریه که شبها یه ذره همسر دیر می یاد سریع زنگ میزنم و چکش میکنم امروزم یه شهر دیگه جلسه داشت خیلی نگرانش بودم که تند رانندگی نکنه و سالم برسه.

خلاصه اینکه خونه خریدن کار سختیه.

بیصبرانه منتظرم ریزه کاریهای توی خونه رو انجام بدیم و بریم تو خونه خودمون بشینیم . قبل از هرچیز امیدوارم زودتر واممون جور بشه.